تأثیر روش های برش بر رشد و عملکرد جست های eucalyptus camaldulensis ۹۶۱۶ در خوزستان

اکالیپتوس کامالدولنسیس 9616 یکی از سازگارترین و مناسبترین گونه های درختی از نظر تولید چوب و سایر فرآورده های فرعی در استان خوزستان به شمار می آید. هدف از این بررسی تعیین ابزار، ارتفاع بُرش و مدیریت جست گروه ها در جنگل کاریهای دست کاشت اکالیپتوس کامالدولنسیس به روش شاخه زاد است. این پژوهش در ایستگاه تحقیقاتی بیشه زار عباس آباد دزفول بر روی درختان دست کاشت ده ساله اکالیپتوس کامالدولنسیس 9616 انجام و به صورت طرح آماری کرت های دوبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار از بهمن ماه 1382 به مدت پنج سال به مرحله اجرا در آمد. وسیله بُرش در دو سطح اره موتوری و تبر به عنوان تیمار اصلی، ارتفاع بُرش در دو سطح 15 و 30 سانتی متری به عنوان تیمار فرعی اول و مدیریت جست گروه ها نیز در دو سطح حذف تدریجی جست های ضعیف که در نهایت دو تا چهار جست در هر کُنده باقی بماند و شاهد (بدون حذف) به عنوان تیمار فرعی دوم در نظر گرفته شد. کلیه بررسی ها بر روی 90 پایه درخت اکالیپتوس با فاصله کاشت 3×3 متر انجام شد. نتایج نشان داد که ظهور جوانه ها بعد از قطع پایه ها در کلیه تیمارها در یک دوره زمانی مشابه اتفاق افتاد. ابزار و ارتفاع بُرش سبب اختلاف معنی داری در تولید چوب شد، به نحوی که بکارگیری اره موتوری و کاهش ارتفاع (15 سانتی متری) موجب افزایش عملکرد چوب شد. مدیریت جست گروه ها نیز تأثیر معنی داری بر مؤلفه های چوب، ارتفاع، قطر و نیز تولید سرشاخه های علفی داشت، به طوری که با کاهش تعداد جست ها، عملکرد چوب و رشد قطری افزایش یافت، اما در تیمارهای عدم کاهش جست ها، رشد ارتفاعی و تولید سرشاخه های علفی برتری نشان داد. بررسی اثرات متقابل تیمارها بر مشخصه های مورد ارزیابی نشان داد که بیشترین عملکرد چوب و رشد قطری، مربوط به تیمار قطع به وسیله اره موتوری از ارتفاع 15 سانتی متری و تعدیل جست ها به تعداد 2 جست در هر کُنده بود